Nire logela, nire espazioa da. Bertan nire gauzak daude, eta hauek ni nolakoa naizen deskribatzen dute. Apaletan, armairuetan, estanterietan... argazkiak, liburuak eta horrelakoak aurkitzen dira, eta hauek guztiak niri gogora ekartzen dizkidate nire bizitzako oroitzapenak.
Nire logela, etxe guztiko esparru bakarra da, non bakarrik nire gauzak dauden eta beraz, nire gela nik nire bizitzan zehar pertsonalizatu egin dudala esan dezaket. Etxebizitza osoan zehar ez dago lekurik nire gelan baino hobeto sentituarazten nauenik.
Espazio hau ez da soilik deskantsatzeko leku bat, bertan orduak eta orduak pasatu ditut irakurtzen, ikasten, jolasten, lagunekin hitz egiten eta milaka gauza egiten, orduan esan dezaket nire gelak ez daukala funtzio bat bakarrik, baizik eta nirekin zerikusia duten gauza gehienak bertan egiten ditut.
Honekin jarraituz, esan dezaket nire logela gustatzen zaidala bertan dagoen lasaitasuna eta argitasunarengatik. Nire logelan egon naiteke, inork molestatu gabe eta isiltasun absolutuan eta honetaz gain, leihotik sartzen den argitasunak asko laguntzen nau etxekolanak egiterako orduan eta horrelako milaka gauzetan.
Esan beharra dago nire logela egunean zehar ikustean edo gauean ikustean asko aldatzen dela, argitasunarengatik izan daitekela uste dut. Nire ustez, egunean zehar argitasunak bizitasuna ematen dio logelari, gauean, berriz, ilunagoa ikusten da dena.
Nire logelak ez ditu egia esan aldaketa askorik jaso. Itxuraz, kanpotik egia da, edredoia, kortinak eta horrelako gauzak aldatzen joan direla, baina bestela, orokorrean ez ditu aldaketarik jaso.
Hurrengo argazkiak nire logela hobekin definitzen dutenak direla uste dut:
